Maria Zientara-Malewska
(ur. 4 września 1894 w Brąswałdzie, zm. 2 października 1984 w Olsztynie) - poetka, nauczycielka i działaczka warmińska.
Życiorys
W 1926 ukończyła Seminarium Nauczycielskie w Krakowie. W latach 1921-1923 pracowała w Gazecie Olsztyńskiej. W tym czasie organizowała też koła Kobiet Polek i Związku Towarzystw Młodzieży w Prusach Wschodnich. Krótko prowadziła polskie przedszkole w Gietrzwałdzie, a 10 kwietnia 1929 rozpoczęła nauczanie w polskiej szkole w Chaberkowie, następnie kierowała Wydziałem Przedszkoli i Opieki Religijnej Związku Polskich Towarzystw Szkolnych w Niemczech. 11 września 1939 aresztowana przez hitlerowców, przebywała w obozie koncentracyjnym Ravensbrück. Zwolniona 18 kwietnia 1940. W 1945 podjęła pracę w Wydziale Oświaty Pełnomocnika Rządu na Okręg Mazurski. Była członkiem Okręgowego Polskiego Komitetu Narodowościowego oraz Instytutu Mazurskiego. W połowie 1952 została przyjęta w poczet Związku Literatów Polskich
Twórczość
Debiutowała wierszem Pory roku zamieszczonym w Gazecie Olsztyńskiej (4 grudnia 1920).
Jej wiersze w latach międzywojennych międzywojennych były drukowane prawie we wszystkich czasopismach polskich w Niemczech, także w dwóch antologiach Warmia i Mazury oraz Nasi poeci. Po 1945 wydano jej 20 samodzielnych książek. Można je podzielić na trzy grupy:
- baśnie i legendy, m.in:
- Legendy dwóch rzek (1955)
- Baśnie znad Łyny (1970)
- Wspomnienia i opracowania z zakresu warmińskiego folkloru:
- Warmio moja miła (1959)
- Śladami twardej drogi (1966)
- Wspomnienia nauczycielki (1985)
- Wiersze - 6 zbiorków, m.in: o
- Pieśni Warmianki (1963)
- Na warmińską nutę (1982)
- Miłość prostego serca (1985)
opublikowano: 2010-01-03, © Dyrekcja,
